ردپاي تجربه ( كودكانه هاي رها )

اندر گفتهای ناب کودک ما   سلام  به عزیزکم با شیرین زبونیهاش و همه دوستان عزیز که ما رو تحمل میکنن رها : مامان من : جا ن مامان رها : بچه ها چه جوری درست شدن من : خوب .............. مامان ها به خدا گفتن دلشون بچه می خواد خدا جون هم یه بچه گذاشته تو دل مامانا رها : خدا بچه ها رو فقط تو دل مامان ها میذاره من : بله فقط دل مامان ها رها : خوب پس بابا ها واسه چی هستن فقط مامان ها و بچه ها بسند  ............................ ...

سلام سلام به روزهای که با سرعت یکی پس دیگری می آید و میگذرد و به این ترتیب تنها یک ماه و یک روز به پایان دفتر چهار سالگی دخترک ما باقی مانده ای به فدای رخ تو  ای گلگ کوچک من     ناز نین بانوی من با سرعت در حال بزرگ شدن هستی و من در حسرت . حسرت ساعتهای که در کنارت نیستم و تو بی من بزرگ میشوی . بزرگ بزرگ بزرگتر و آنچنان با سرعت طی میکنی این روزگار را که هر گز فکرش را هم نمیکردم  و میرسد روزی که  دیگر تو را در خانه ندارم و صد چندان افسوس خواهم خورد که چه زود گذشت و تو رفتی .رفتی به دنبال سرنوشت خود . رفتی تا همسر باشی ، تا مادر باشی و این بزرگترین نعمت را تجربه کنی و من مینشینم تا ببینم خوشبخت...